استاندارد
سیم های وصله فیبر نوری تک حالته OS1 از استانداردهای ITU-T G.652 تبعیت می کنند که شامل استانداردهای ITU-T G.652.A و ITU-T G.652B (متعارف)، استانداردهای ITU-T G.652C و G.652D (قله آب کم) است. اما فیبر تک حالتی OS2 به فیبری اطلاق می شود که استاندارد فیبر G.652C یا G.652D را برآورده می کند که فیبر تک حالته صفر-آب-پیک یا فیبر کم اوج تک حالتی نیز نامیده می شود. این الیاف کم آب اوج معمولاً در کاربرد CWDM (استفاده از تقسیم موج درشت) استفاده می شوند. علاوه بر این، استاندارد کابل کشی جدید G.657.A1 برای خم شدن بی احساس تک حالت فیبر نوری سیم وصله برای بهینه سازی مقرون به صرفه بودن محصولات فیبر نوری صادر شد.
ساختار کابلی
فیبر تک حالته OS1 معمولاً یک ساختار لوله ای تنگ را اتخاذ می کند و برای کاربردهای داخل سالن طراحی شده است. معمولاً پوشش محافظی در بیرون دارد، و بسته نرم افزاری از پلیمر فیبر انعطاف پذیر (مانند نخ آرامید) در وسط پیچیده می شود. هسته و روکش فیبر تک حالت OS1 از شیشه ساخته شده است که نمی تواند خم شود و شکننده است. پوشش نقش حفاظتی دارد و می تواند عمر فیبر را گسترش دهد. فیبر تک حالته OS2 معمولاً طراحی لوله شل را اتخاذ می کند که برای کاربردهای فضای باز مناسب تر است. هنگامی که در برخی از محیط های افراطی مستقر, ساختار کابل قوی تر مورد نیاز است. فیبر تک حالتی OS2 به طور helically در یک لوله نیمه سفت و سخت قرار داده شده است، بنابراین OS2 را می توان بدون خم کردن فیبر داخلی کشیده برای جلوگیری از فیبر از آسیب دیده تحت تنش بزرگ است.
مقدار خدنگ
مقدار خدشه دار شدن فیبر تک حالته OS1 بیشتر از فیبر تک حالته OS2 است. به طور کلی حداکثر مقدار کاهش فیبر تک حالته OS1 در باندهای ۱۳۱۰nm و ۱۵۵۰nm ۱٫۰db/km است، در حالی که حداکثر مقدار کاهش OS2 ۰.4db/km است. علاوه بر این فاصله های انتقال آن ها نیز متفاوت است. حداکثر فاصله انتقال فیبر تک حالتی OS1 10km است، در حالی که حداکثر فاصله انتقال فیبر تک حالتی OS2 می تواند به 200km برسد. هر دو فیبر OS1 و OS2 تک حالت می توانند نرخ انتقال از 1 تا 10GbE در فواصل انتقال مختلف دست یابند. علاوه بر این، فیبر تک حالتی نوع OS2 نیز می تواند برای انتقال اترنت 40G/100G مورد استفاده قرار گیرد.
