فرستنده و گیرنده فیبر نوری دستگاهی بسیار مقرون به صرفه و انعطاف پذیر است.
کاربرد معمول این است که سیگنال الکتریکی موجود در جفت پیچ خورده را به یک سیگنال نوری تبدیل کنید. به طور کلی در کابلهای مسی اترنت استفاده می شود که نمی توان آنها را پوشاند و برای افزایش فاصله انتقال باید از الیاف نوری استفاده کرد.
در محیط واقعی شبکه ، همچنین نقش مهمی در کمک به اتصال آخرین مایل خط فیبر نوری به شبکه کلانشهرها و شبکه خارجی داشت. سوئیچ یک دستگاه شبکه است که برای انتقال سیگنال های الکتریکی (نوری) استفاده می شود.
نقش اصلی را در ارتباط متقابل بین دستگاههای شبکه سیمی (مانند رایانه ها ، چاپگرها ، رایانه ها و ...) ایفا می کند. این معمولاً به روتر متصل می شود تا بتوانید از طریق دسترسی نوری گربه به شبکه عبور کنید.
فرستنده و گیرنده نوری در مقابل سوئیچ: چه زمانی یکی را انتخاب کنیم؟
برای اتصال کابلهای مس و جامپرهای فیبر نوری می توان از هر دو گیرنده نوری و کلید استفاده کرد. بنابراین ، چه زمانی گیرنده های فیبر نوری یا سوئیچ های شبکه را در اترنت انتخاب کنید؟ در زیر برای شما شرح داده خواهد شد.
از فرستنده و گیرنده های فیبر نوری معمولاً در مواردی استفاده می شود که کابل های اترنت را نمی توان پوشاند و برای افزایش فاصله انتقال در بودجه محدود باید از جهنده فیبر استفاده کرد. می توان از آنها برای ساخت شبکه های محلی و شبکه های بین شهری مانند شبکه های سازمانی و شبکه های ستون فقرات دانشگاه استفاده کرد.
سوئیچ شبکه دارای چندین پورت برای ارتباط دستگاه های مختلف (مانند رایانه ها و چاپگرها) در داخل شبکه است. به عبارت دیگر ، سوئیچ شبکه وسیله انعطاف پذیرتری است که می تواند به راحتی برای گسترش ظرفیت شبکه به شبکه اضافه شود. علاوه بر این ، همچنین می تواند از ایجاد ترافیک بین دو دستگاه برای جلوگیری از انسداد سایر دستگاههای شما در همان شبکه جلوگیری کند و به شما امکان کنترل آسان شبکه را می دهد.
گیرنده های فیبر نوری و سوئیچ های شبکه نیز می توانند در همان شبکه کار کنند. به عنوان مثال ، هنگامی که سوئیچ شبکه فقط دارای پورت های الکتریکی است ، اما نیاز به انتقال بیش از 100 متر دارد ، استفاده از فرستنده و گیرنده فیبر نوری برای انتقال سیگنال های الکتریکی به سیگنال های نوری برای افزایش فاصله انتقال ضروری است.
